Sevdalar Aşklara Bölünürken

gözler dalmış
yarınların ertesine
bırak dolsun şu zaman
kavuşarak sessizlik karanlığa
nasılsa hiç ermiyecek muradına...

kırlangıçlar ötüyorlar
vurdumduymazlığın arka bahçesi vahim
karış karış toprak oluyor umutlar
ha sabah ha akşam ha gecesi
bir nevi meze kelepçelenmiş ruhlara...

ey gözü dönmüş mechul
kalıblarına sığmıyorlar artık insanlar
sevdalar aşklara bölünürken
hasretlik bir damla mutluluğa muhtaç
buluyor kendisini nihayetinde göz yaşlarında...

bırak essinler rüzgarlar
bırak yağsınlar yağmurlar
dönüşü olmıyan bir yolculuk değil mi ki bu?
sen ve ben,ben ve sen
buluşamadıktan sonra ne işe yararlar? ...

(Berlin,23.08.2013)