Sevdalara Yaz Beni Yine\Üşüdüğüm Şu Baharın Diliyle

Kaderimdeki siyahlara bürünen sevdandan da divane
eteklerinde mor desenli bir şarkının
yalnızlığa bıraktığı hazanlar
kimsesizliğin sesi ile
düş gözlerimden bir bahar yağmuru gibi
içimden anlatamadığım tariflerle
düş yüreğime kalemimin ucundan
alacalı bir gökkuşağı gibi her renkten
sevdalara yaz beni yine
üşüdüğüm şu baharın diliyle
ısıt beni bir kardelen gülüyle

gözlerinin kavuşmasının yekünü
senin lisanınla çizilsin şafağıma
geç bir dumrulun köprüsünden
sal beni sevdalara unuttur o zalimi

seher çoktan verdi son ışığını
sevindir şu kalender bilinen yılların aşığını
sevindir bir burukluğun lisanıylada olsa
şu derbeder yüreğimle
vurma beni yalnızlığa bi çare
derdimin şifası bir çift bakışlada olsa
hesabını hayırlarla biç gönlümün sevabını
şu sabahın kelamıyla anlat bana o dilberin nazarını
bir umut sal içime evvelin yalnızlığıyla
götür beni düşlerimden öteye
damardan çektiğim o dilberin sevdasına

benim kalbim kışlara alışık
benim tenim bir şairin diliyle yalnızlık
divan durduğum o hercai sevdanın
ve kıymetinde nesirlerine lugatımın

o gül yüze yazdığım nazımlardan bu yana
monalizanın sesiz tebessümü içimde
o çizemediğim gözlerinin solmuş yalnızlığı
anlatamaz şu garibin gönlünü

soldurduğum şiirlerin hala nazı varken içimde
cilvesini kim tarif edebilirki
bu yola baş koymadan
o hercaiyi

ilk şiirim aklıma düştü
yazdıran bir gülüştü hüznüyle
aldım manasını sessizce kazıdım yüreğime
bir o sevda ağlatır beni hala
onca güzelin aynı teranesindeyken
bir o düşer gözlerimden misalsiz hatıralarla
sal beni o aynı sevdaya
ürkek ve mevsimsiz bir kumrunun diliyle
tenhalarımda saklanan derin maziyi
hatırlat bana bir gülüş dermanıyla
nesir değil nazım ile yazdığım o romanın adıyla