Sevdalıyım Efendim

Dediler "nerelisin?"
Dedim "sevdalıyım efendim"


Bu kalenin surlarında solmaktayım
Okçular bir adım geride
Bu son laledir
Zaman tez gelir geçer
Bahçesiz baharsız bittiğim yerde
Tanır ve bilirsiniz umulur efendim.

Surda açılmamış gedik
Rüzgarın himayesi de mi sizden
Okçular nerede
Topçular nerede
Sizinle yazılmak için tarihin bir yerinde
Hangi sonsuz serüvenin diline dolanayım efendim


Değil mi ki Ankara Mustafa Kemal'in
Ve İstanbul Fatih'li bir şehir
Sizin renginizin boyandığı bir yurt edinmişken yüreğim
Hangi şehirle anılayım efendim
Gecenin size adanmış kıyısındayım
Zaman sarnıcında tuhaf serüven
Çok servet ziyan etmiş vaatlerdeyim
Ne kuş sesleri kalmıştır bu vakte
Ne de insan
Kuşluktan evvel seherden beriyim
Sükutun nabzının siz diye attığı yerdeyim efendim


Adınız içimde kılıç kalkan oynasın
Sınır boyları şen şakrak bir ülke düşleyin
Türküler bir uçtan bir uca uzansın
Güneşi doğudan işledim
Geceyi bağrımıza gömdüm,
Menzilim siz
Okun hedefi şaşırmadığı yerdeyim efendim


Olmayacak sizden ayrı muradım
Cihan haritası şekillense yeniden
Ve kendime bir memleket düşlesem
Rotasız bir düşte değilim
Rüzgarın önünde yaprak değilim
Sormayın daha nereliyim
Sizliyim
Sevdalıyım, sevdalı efendim...