Sevdam Ölümünedir

Umudu toprak diye
Taşa ektim
Kök tutmadan
Yok oldu
Sisli gözlerde keskin bakışlar
Yaralı ve fersiz
Dün karanlıktı
Yarın belirsizliğin gölgesinde




Militan ruhum
Firari ve eşkıya
Kimine ölüm sunar sunaklardan
Kimine yitik sevdalar




Adına yaşamak denen
Soluk alıp vermeden ibaret
Canda emanet
Bu gün vardır yarın yok
Her şey anlık her şey nöbet
Korkmuyorum




Etrafımda çakallar
Leş kargaları dolanıp durur
Karanlığa saklanıp
Aydınlığa perde tutarlar
Bilmezler ki
Her gece gündüze gebe




Öksüz yanım hep direndi
Çıkmazlardan bir yol bulup
Aydınlığa çıktı
Ondandır
Şafağa tutkunluğum
Bundandır asiliğim
Herkes beni asi diye tanır
Öbür yönümü bilmediklerindendir
Oysa ben hem asi hem deliyim
Sevdam ölümünedir