Sevdam Terk Etmedi Gözyaşım Yağmur Seli

Hep seni düşünürüm
bulutlar kayarken sensizliğinde
içimdeki kanayan yaraya alevin dumanı s/arar...
ve dumanların ardında beynim deliye dönerdi

bulutlar menzile değdiği anları görünce
yeryüzü çizgisine takılan gözlerim
bulutlardan sonra yağan yağmurlara karışırdı gözlerim

renk kuşağı düşer yüreğime dünyam ç/ağlarken
ıslanan umutlarımla yürüdüğüm zamanları
yağmur misali gözyaşımla baş başa kalırdım

sen yoktun gidişin gelişine ayarlıyken
düşüncelere dalıyorum sabahın köründe
gülüşlerim acıya çaldı iyi yüzün karası beyinler
uslanmaz utanmazların gölgesi yalana boyalıyken
bir mezara gider gelirim oralardan ne haber var diye

saklımda sen varken
bir pınar başında heybemde katık taşıyorsun
tarla sürümü Ekim Ay'ında kuruyan yaprak misalı sevdalar
ölüm güzelken yaşayan ruhların alemine diyecek yok

başka baharın insanı kışa çevirdin dünyamı
hasat mevsimi gelmez nankörün kaşına
ne baharı ne kışı var hepsi yalancı mevsimler
hepsi yalancı baharlar görür gözleri

al giyinmiş çiçekler naylondan hediyeler yalancı sevda yeminlerinde
tarlada bir gökkuşaği sarıyor g/özümün hayaliyle
düşlerimi erteliyorum yarını gül kokan baharlara

uykudan uyanıyorum
sen yoksun bahçeli çiçekler arasında
içimde yaşayan ölülerin kahrında
dilberin gözlerine dalıp yürüyorum uzaklara

öpüyorum yüreğinden bin kez
gözümün karası sözlerine bin acı katıyorum
başka gülüşün iki yüzün karası alevleniyor içimde

araya giren bulutlar yokken bulutun rengi mavili
ve
bakıyorum gökyüzüne bir kent ölürken bin kez ölüyorum
seni düştüğün kıyısı deniz olmayan karadan
çamurlu çukurundan almak istesem de ruhuna işlenmişe sonu görünen
gidişin aldığın derslerden ötesine çare bulunmaz

heybem acıları gülüşleri topladım
gidiyorum ardıma bakmadan
mezarlığın tabelasi yalancı boş köye gider ok işaretiyle gösteriyor
ve
ben umuda sevda dağıtırken sen gülüşlerine kaldın geceleri

seni yüreğime sahte zamanın acı sevdalar da sevmiştim
o yalancı dünyama göz kırparken
gözlerine düş kuran yüreğime söz vuramadım
düşüme sarılan kara bulutların arasında hüzünlü gözyaşım
düşer
bir gün elbet gelir bir güne emeği saldığım sevinçlere

gözlerim umutla yüreğim yaralı sevdam terk etmezken
yokluğuna kilit vuran prangaları eskittim
hasretimle yıllara duran yüreğimin suları
b/akar gözyaşım yağmur s/eli

30*10*13*Karataş*