Sevdam Umut Yollarına K/aldı

şiir sesleriyle yara y/azmasın
gönlüme dokuversin
eskiden kalma söz yarası
umut ederken yolların akşamına
düşen izler

günbatını ışını dokundu
yüreğinde sevda seline kapıldı
bırakılan yüreğime k/aldı
sen estin gittin

aradığın bulutlara rastlamadın
o pempe hayallere ulaşmalısın
sonra düşersin patika yollara
karaçalı ağaçlar ayağına dolansa
acılar diyarında

birde sevdim desem
hoş değil
gönül yaralı
seni bana uzak bırakan zaman

hasretine kaldığım sevdamın dumanı
sevgiler yollasam alırmısın
kucak kucak
gönül sessizliğinden

derdindeyim ki
hasretim yoklar ülkesinde
varlığın yokluğuna
senlerin körelişine...

senin bu nazın doğruluğun
yalana savrulan zor sözlerin
kahreden düşlerin
sessizliğin hasret dizeleri

senin
sezişin anlayışın ölümü götürsede mezar taşı
duyuşun gözlerin hasretin tapışın
öldürecek yeri göğü
sonunda beni...

yoklar ülkesinde sevdam
umut yollarında....

24 Eylül**11*Karataş

biliyorum umut ekmek oldu/ ben sana yaş olmadım/*yar uğruna ölecek kadar yaşamadığın bir efsane olmadı..*