Sevdamin Sabri

Sevdanın rengi varsa,benimki kara olanı
Aydınlıklar senin olsun,ben yaşarım karanlıkları
Bıraktım sana yuvanı,benden başka bütün hayatı
Ruhumda derin acı,bilmem ki bir gün anlarmısın sende hatanı...

Sen ismini yaşattın da yol ettin dağları
Ben çırpındım da,duyuramadım feryadı
Niye incittin ki bu kadar,zaten değilmiydi yüreğim yaralı
Söke söke aldılar da canımı,çıkaramadılar içimden sevdanı...

Biz gülerken de ağlıyorduk,biliyorduk peşimizdeydi
Hayatın,gerçek acıları..
Sen ve ben yaşasakta böyle görülmemiş bir aşkı,
Seni benden koparanlar,değiştirenler aldı muradı...

Boşver,artık görüyorum ki kalmamış bu aşkın hiç hatırı
Seninde benimde belki birbirimize son satırı
Sensizlik diyorsa alnımdaki yazı,
gömerim seni kalbime,durmasada gözlerimin pınarı...

Biz birbirimize yoğrulup tanımamıştık hiç bir sınırı
Belkide belkide sevdiğim böyle hayırlısı,
Sen açık ettiğin günden beri yollarımızı,
O günden bu güne büyütüyorum ben sevdamızın sabrını...