Sevdamın Sonu Yok

Acıyı, derdi, kederi hissetmese şu yüreğim
Sazı, sözü, şiiri neyleyim ?
Bir tutam mutlulukla dolsa bedenim
Sessizliğimi göğsüme siper ederim.

Söküp atmadıktan sonra gönlünden bu ateşi yakanı,
Neyleyim, huzurla nasıl seveyim koynumda yatanı ?
Bugünümün sevinci nasıl silsin dünümdeki kederi
Neyleyim zevk-i sefayı ? Nasıl unutayım onca cefayı ?

Esen rüzgar da esip götüremedikten sonra hatıraları
Neye yarar su misali akıp giden zaman
Dindiremedikten sonra kalbimdeki onca azapla acıyı
Neye yarar dünya dedikleri dört duvarla çevrili han ?

Şiirler yazar, şairler hep yanar,
Nam salmış nice sevdalar, duyan ağlar,
Nehirler, ırmaklar gibi gönüller çağlar,
Derman yoksa eğer yansan, sönsen neye yarar

Kağıttan, kalemden, medet ummak iki çift kelamdan
Neye yarar ve hatta bin dua etsen de candan
Giden gitti, bir daha dönmez, artık oldu kalbim zindan
Gayrı mahkum olsam da müebbete ne çıkar ? Sevdayla yanar bu can.

Ve bir gün geri dönse dahi o giden, yüreğime yetmez
Dünkü gidişini bugünkü gelişi asla değiştirmez
Bir acıyı silmeye bazen bin mutluluk yetmez
Geleceğin geçmişe her daim hükmetmeye gücü yetmez

Oysa bir umutla olsa, sevdama dair minicik bir umut olsa
Dağların denizlerin ve hatta güneşlerin ardında olsa
Sessizliğimi sensizliğe, dünü bugüne göğsümde siper ederim
Düşe kalka dağlar aşar, denizler geçerim, güneşe doğru koşar gelirim.

Lakin umut yok,
Ben de yalnız bir kağıt bir kalem bir de yürek var o kadar
Bende bir tek o yare sevda çok,
İşte onun sonu hiç yok...




Yazılış : 11 Şubat 2011
S.Hisar/İZMİR
[email protected].? ~