Sevdamın Yaprakları Döküldü

İlkbaharıydı ömrümün...
Filizlendi sevdam...
Mis kokulu çicekler açardım
Ve sen arıydın..gönlüme konan.
Ben sensizliginde açmadan solan
Güldün dikenin batardı kalbime.
Acıtmazdı...hic de acımadı...
Sonunda senden gelen bir şey değil mi,
Yavaş yavaş eridi yüreğimde karlar...
Ve senin gülümsemen yeterdi bana.,
Ve senden buse isterdim..
Ama korkardım Sin harfinin dişleri batar diye..
Ama sen güvensizlik daglarında avladın beni..
Ve sessizce kar yagdırdın yüreğime...
Sevdamın yaprakları döküldü..
Daha ilk baharında... Ve sen hazan ettin...
Döküldü yapraklarım...
Sensizliğin bahçesinde...ve kurudu agacım,
Sensizliğin gecesinde