Sevdanın Yanık Ezgisi...

zifir gecenin şavkında parlayan nazlı ceylan...
düne sorduğum hasret,
güne vurduğum kesret,
bir tel saçına lime lime gönül derdiğim,
dilinden damlayan bala ömür sürdüğüm...
kalma leylin kuru ayazında,
geçer gül kurusu dudaklarına dişlerin,
kanarsın...
üşürsün ağır sevdaların kirli beyazında,
soğuğu reddeder vurgun yemiş yüreğin,
yanarsın yar;
yar...
külüme köz düşürdün,
sevdana harlanan od eyledin beni...





eyyy didesinden sızan yaşa kurban olduğum,
gitmeyesin,
eylemeyesin beni tarumar...
kokuna sargın bu ten şimdi bana yad değil mi?
yerim, yurdum, ocağım..
senin alev alev terleyen sinen,
senin yanan kucağın değil mi?
binip yağız atın terkesine gitmeyesin,
bu kan revan gidiş,
?sana zulüm bana ölüm değil mi?
canan....



dilime ağulu söz düşürdün,
katre katre tükettin , az eyledin beni...




?odası toz olmuş, dolabı duman?
yan gayrı yüreğim,
yanabildiğin kadar yan...
gittin yad ellere,
eyledin beni giryan...
yaradan hakkı için...
kem izi değmemiş bu sevdanın ak yazısından utan...
?oyyyy gelin,
sevdalara daldın öldürdün beni her an?
kan kırmızı gözlerimden çek de al sakladığım seni..
uyan kömür gözlü sevdiceğim...
sana rüya, bana elem değil mi?
bir an güldürmedin,
lahza lahza öldürdün beni...




ahhh!
nazlı cemaline hayran olduğum...
değmez mi buğday yanığı ellerin bir kez elime?
değmez mi yüreğin,
cerahate bulanmış,
gayrı dem bilmez,
yüreğimin teline?
varsın ölüm gelsin;
varsın firak olsun ömrümün yazgısı...
?oyyyy gelin?
şad edip güldürmedin,
bin kahpe kurşuna kul eyledin beni..
soğuk makberlerin bağrına gül eyledin beni...
yar ki yar!
öldürdün beni...


(A-Y)