Sevdayı Kara Kutuya Koydum
Vücudumun kara kutusuydu,
Avuçlarına koyduğum
Soğuk, ürkek ve kırılgan bir et yığını
Kazaya uğramış bir bedenin,
Sağlam kalmış son parçası
Ellerinde işte
Gün gün solduğum kayıp zamanı
Görevi sana veren kaderdi
Kim bilir
Çöz beni, yor beni, gör beni,
Sev beni diye
Sebepsiz bir kazaydı de
Sana gelişime
Ara beni, bul beni, tut beni,
Sev beni diye
Kayıp gitmesine izin verme
Avuç içlerinden
Bak,
Nasıl da üşüyor sensizlikte
Bu yürek
Atar mı sanırsın ölünce?
Üstüne toprak, bir kürek
Isıtmanı ister ayazında ,
Sensizliğin bu yürek
Ve akşam olmakta yine
Kent(d)imde
Karanlığa inat gün doğacak
Yine geceme
Ben, yine güleceğim
Ağlamaklı bakarak senin gözlerine
Duymak isteyeceğim belki
Birkaç güzel cümle
Nazlarımı çekeceksin her zamanki gibi
Bir çocuk edasıyla
Gülümseyeceksin belki kızmalarıma
Okşayacaksın al yanaklarımı
Gözyaşlarımızı akıtacaksın ya da
Alacaksın soğuğumu kışımda
Bir kez daha
Şimdi..evet şimdi
Sen bana kollarını açacak
Ben,
Saçlarımdan umut akıtacak
Geceler sevdamıza alkış tutacak
Özlem bakışlarda kalacak,
Yürekler yine susacak...
Yine susayacak...
O ruh ki, şiire geçişleri dökmüş, duygu dolu işte kalem güzelliği 👍
güzel şiirdi.teşekkürler şaire