Sevdayı Ne Güzel Yaşamıştık Seninle

Sevdayı ne güzel yaşamıştık seninle
Yarım kalanlar artık tamamlanmıştı
Bir boşluk vardı yıllardır yüreğimde
Sanki her adımım uçurum kenarıydı

Sonra sen geldin, yaşamak geldi içimden
Hiç bu denli nefes almıyordum
Yanlış öğretilmiş bana hayat denilen
Meğer hayat senmişsin, bilmiyordum...

Şimdi bu hale getirmişken beni
Zorda olsa hayata tutunmuşken
Yokluğunda nefes dahi alamazken
Bırakıp gitmeyeceksin, değil mi?