Sevdiğim

Çakıl taşları gibiyim
Eziliyorum ayaklar altında
Sanki düşman olmuş bana
Evrendeki yaratıklar
Sevdiğim hatırlamıyor bile belki beni
Aklımdan çıkmayan o
Adımı bile unuttu belki.
Sorun etmem de hiçbir şeyi
Ya başkalarına bakarsa gözleri
Bana söylemediği iki kelimeyi
Başkalarına söylerse
Beklemekle mi geçmeli ömrüm
Günler aylar oldu
Aylarda yıllar
Yılların asra dönüşmesini mi bekleyeceğim
Yaşar mıyım o zamana
Yaşarsam aklımdan çıkmayacağı kesin de
Yaşlılık hali
Unutur muyum bakışlarını
Yasak olmalı aşk kalplere
Bizi en çok üzen o çünkü
En sevdiklerimiz
En çok üzenimiz oldu hep
Ve biz gidip aptal gibi
En çok üzenlere aşık olduk
Acı çekmeye aşk dedik
Mutluluk içinde yaşamak varken
Acılar içerisinde kahrolduk.
Ve öyle bir hale getirdik ki aşkı
Üç günlük ömrü var artık
Pardon sevgilim
Üç günlük aşk ne sana yakışır
Ne de bana
Oyuncak oldu o artık başkalarına.