Sevdim Seni Hesapsızca

Bazen dalar gözlerim anlamadığım bir yere
Masamın üstünde kahve fincanım
Bir kağıt ve bir kalem
Seni yazmak isterim seni ve kabul edersen kendimi
Bilmem hangi cümle ile başlayacak
Anlamadığım odamda hangi duvara seni soracağım
Her kahve fincanında yudumladığım kahvem
İçeme işleyen aşk gibi sen
Pencereden baktığım da yağmurlar yağıyor üstüme
Sessizce damlıyor her şey ihanet diye
Ayrılık ölüm deseler de bilmiyorum hangi kaderimi yaşıyorum
Aslında ruhum kurşunlanmış bu odada her aynaya baktığım başka bir ben
Seni anlatamam Seni ve sensiz günleri bu odaya anlattım
Bu oda anlatsa sana
Her sabah çalan saat ve arkasından boş bir ayna
Yüzümü yıkasam mı yoksa yıkamazsam mı
Zaten hep gözlerimde sen ve birazcık uyku
Masamın üstünde unuttuğum senden kalan tek hatıra
Ufacık bir merhaba
Her sabah onu alırım işe gitmeden yanıma
Ve seni anlatsam anlatamam yüreğime ve bu ufacık dünyama
Dedim ya kabul edersen kendimi de yazacam bu aşka
Aşktın sen
Aşıktım ben
Anlamadığım bir anda yitirdiğim bir kağıt ve kalem gibi
Uçup giden hayallerim
Pencerenin kenarından sızan suyun damlacıkları
Ve her sabah aynı saate öten saatim
Anlatın hadi aşk gibi aşık gibi
Sevdim seni diyemezsem de
Sevdim ben bu dünyada seni
Anlatamam seni sana ama belki anlarsın beni azda olsa
Dedim ya seni yazdım kağıtla kaleme kabul edersen kendimi de
Bir umut dediğimde odamda
Sessiz bir ses rüzgarla
Ölüm ayrılık dese de
Sevdim seni gözlerimde
Sevdim seni bir kağıt ile kalemde
Her sabah uyandığım lavaboda aynada
Bir damla suda sevdim seni
Her sabah uyandıran saate inat seni sevdim
Her kapıdan çıkışta merhabanı aldım
Ölüm de olsa sevdim seni hesapsızca...!