Se/veda/ğıl

Bak yine bahar geldi buralara,
Çiçekler açtı kırlarda, ağaçlar meyveye durdu.
Güneş olabildiğine büyüdü,
Gökyüzü, inadına maviyi giyindi.
Dağlar, ovalar, ağaçlar ve kuşlar..
Hepsi döndü yurduna.
Beklenen herkes, her şey geldi.
Peki ya sen, neredesin şimdi?
Yollarına taş mı yağdı?
Topraklar mı döküldü,
Ayağına dikenler mi battı.

Dindi mi gönlündeki yağmurlar,
Tükendi mi sevdayı haykıran şarkılar?
Yoksa yeni bir sevdaya mı düştü gönlün
Kim sahi, tanır mıyım.
Seni yanında görsem kıskanır mıyım?
O son bahsettiğin delikanlı mı yoksa
Hani 'o senin gibi değil' deyip gülümsediğin
Sen bunları söylerken, benim buz olup eridiğim.

'Bekleme' dedin ya,
Beklemiyorum artık seni.
Yolculuğunda, yolunda düşmesin bu şehre.
Fotoğraflarını yakarım hemen,
Adını da unuturum zamanla
Fakat 'gözlerin', gözlerin başıma bela
Söküp atsam da sol yanımı,
Edemem ki gözlerine Veda...