Severdim İşte...

Uçmayı öğrenmeden
göçmeye mecbur kalmış bir kuştu kalbim.
Parmak uçlarımda dururdu sıcaklığın
ve ben
dudağımda bıraktığın o tadı severdim.

Severdim işte
belki körü körüne
belki hayalperest misali
içimdeki çığlıkların notaları yana yana
severdim ben.

Hani konuşurken
daha cümlenin sonuna bile gelemeden
yutkunursun da aniden gözlerin dolar ya.
Hani vaktiyle
dilinden dökülemeyen yorgun cümlelerin
kaleminden zamansızca düşmesi gibi.
Severdim işte
hep son durakta türküler dinlerdim
sevdanın gölgesinde
umudun evvelinde
umudun son mısralarında.

Severdim
kurumuş bir çölü,
ortasında duran ağaç gibi.
Tavana bakarken bir gece yarısı
gözyaşlarımla mücadele eder gibi severdim.

Bir şarkının nakaratında
bir filmin tam ortasında
bir romanın son sayfasında
Severdim işte
yalnız gibi, çaresiz gibi, ölüyor gibi.
Severdim işte,
severdim.