Sevgi

bu isyan ne bir ferde
ne de bir düşünceyedir
bu isyan kan emen
emek törpüleyen
tüm hücreleredir

bu isyan bir balyozdur
beynine kompradorların

bu isyan komplo kuran
dar koridorların
kapı arkalarında oynanan
oyunların ocağına
dikilmiş bir sarmaşık gibi
tüm kötü duyguları sarmalayacak
ve rengarenk çiçeklerle süslü
bir ebemkuşağı doğuracak
bir tohumun çilesidir

bu isyan sevgidir
çöplüklere inat açan bir çiçek
bu isyan ölümü pahasına
ışığa koşan bir böcek
bu isyan tüm düşmanlıkların
bir ilmek gibi boynuna geçecek
ve içinden kötülükleri söküp atacak
bir dilek
bu isyan hiç büyütülmeyen
hep biçilen
ama kocaman yüreklerin hep doğurduğu
yok edilemeyen
bir bebektir
bir bebek
başka çaresi yok büyüyecek

sen istersen uyut beni
istersen zehirle
istersen üstüme gel
tüm kötülüğünle
ölürüm
/yine/ kabrimde yeşeririm
kır çiçeklerimle
çiçeklerimdir çocuklar
tertemiz ve yedi renk
yedi düvele bir melek
melektir onlar
karartmayın
ışığıdır korkuların
kopartmayın

işte onlar
kancık kollara itse de beni,
felaketlerine doların.
kollarına atsa da,
kan emici patronların.
/başım dik/
eğilmeyecek,
boşuna uğraşmayın.
emeğim kutsal,
ekmeğim kutsal,
kutsaldır korkularım.
/ama ne kadar da vahşice...! /
etlere batan tırnakların,
nasıl bilendiğini
ve eğreti yağdanlıkların
nasıl eğildiğini
ve kanımın
ve harmanımın
ve zamanımın
ve vatanımın nasıl
emildiğini
/düşünüyorum ve varım/
bilmediğimi sanmayın
bugün hak günüdür
adaletin yarın
nasıl indiğini bilirmisiniz
nasırlı yumrukların

takdiri teslimiyettir
garip isen vay haline
biri inse bile
binlercesi biner tepesine
aç kurtlar nasıl beklerse bir avı
öyle beklemede yaralı bir insanı
işte öyle! acılı ve acıklı
öylece vahşi ve yırtıcı
nasılda katlettik insani duyguları
ama öyle
dindarmış gibi
sayarmış gibi
insanmış gibi
ar varmış gibi
vicdanmış gibi
sanki sırıtan gibi, bir maske suratımızda
bir birimize küfretmekteyiz aslında
ama
sanmayın uykum derindir
daha tedavi diye verdiğiniz
narkozun etkisindendir

sanmayın ölmeye gücüm yetmez,
/ama asıl ölüm, sevgisizliktir./
ey yürüyen meyyit
ey kafatasında akrep besleyen
ey elleri kurşun,
dilleriyle zehirleyen.

üstünde omuzların /bir kukuleta/ kafa.
ey iki elli, ey iki ayak gezen,
bir rab tır alnının secdesinde para

ey insana düşman,
insan taciri zombiler.
ey haktan nasipsiz,
nasipsiz efendiler.
alın duygularımdan,
kurumuş ruhlarınıza damlatın.
ıslansın; kefen yırtılır belki...
yeşersin; feri sönmüş gözlerinizdeki sevgi
sevgi hayattır / unutmayın /...
insanı sevin avutmayın

30 Eylül 2010 34 şiiri var.
Yorumlar