Sevgi Çırağı

Bitap aşkın diyafram mabedi
Naz ila haz
Erdem kılınmış bengi öreninde
Öyle İnce bir caz inilti... Bıraktın gelip geçenimde
Son tahlilin akılda kalan birikimisin
Canından akanı bağışla sefil girift sevgime...
Yol oldum yoruldum oylum ayak izlerinde,
Aç kaldım açıkta kaldım tek bakı çakır gözlerinde
Bağıl kara yazgım duruk dingin saf sezinde
Kor bükük aklım anlamaz olsa da kader denileni
Karar kıldı tan ışıltı duygumun erdem gülüşlerinde
Arpa boyunda ben...
Sevginin son neferi oldum sende
Sen bu düşte geçenlerimi bilmesen de
Saka kuşu çıngarında hışımlanan karıncayım
Elinden al miyazını ömrümün
Kaldır tar yüksekliğe
Başından metanet salayım ah dehlizine
Nü kederim sana aç kaderime ahiler
Elverme
Uçurumdan düşen bana gönül ver yeter
Bu sevi çırağına semada kim acırsa acısın
Yorgunu olduğum kara yüzümde
İs pas kir
Çalış çabala sevgi işçiliğim
Rana umurla bağla düşenimi sana
Sen ey ay çalan
G/ecemin yüzüme
En gümüş ölçeğin kalpten geçen bir dere
Akar yavaş, yavaş can çekişen kaderime
Gel de hüznüme senden gidenle nakış işle...
Bu sevi çırağı cana...
Kendinden bir bağış ile...