Sevgili 1

Merhaba, anlamsız hayatın anlamlı tek gerçeği,
sonsuzluğum,
ebediyetim dediğim tek gerçek.
Hayatın zorlu yukuşlarına tırmandığımda,
tutunduğum tek dayanağım,
sevdiğim insan.


Bu aralar buralar pek ıssız biliyor musun...
Sensiz çölleşmiş bir vatanı andırıyor bu yürek.
Kuraklık sarmış her bir tarafımı
dudaklarımda tebessümlerimin yerini
derince yaralar almış.
Sensizliğe o kadar susamışım ki çatlamış dudaklarım...
Nefes almakta bile zorluk çekiyorum.
Bazen hayalin çıkıyor karşıma dertleşiyoruz.

Bazen bilirsin ya işte
gözyaşlarıma hakim olamıyorum.
Dökülüyor efkarlı bir beste çalarak yanaklarımdan,
bu gün seni çok özledim.
Hasretini dindiremiyorum sevgili,
sensiz olmuyor işte olmuyor yapamıyorum.

Hadi çık gel ya da
ben burdayım hadi gel de bana geleyim sana...


Hep imkansız diyerek erteledin bütün senlerimi,
hep belki yarın dedin,
öyle ki yarınların hiç bitmedi.
Her güne uyandığımda acaba bu gün mü derdim?
Ama! o gün bu gün de değildi.
Yine hep yarındı,
yarınların hiç bitmedi ki hayatımda.
Hep yarınlar da hayal ettim ellerini tutacağım günleri.
Hiç bir hayalim gerçek olmadı.
Bekledim seni sevdiğim insan ama yarınların hiç bitmedi.


Neyse hadi ben bitiriyorum bu şiiri de
yine adresi bilinmeyenlere yollayacağım.
Biliyormusun sevgili ben seni inan çok özledim.
Sol yanım hala senin,
hep senin dediğin gibi yarınlarda da senin olacak.
Kendine iyi bak.
Özletme diyeceğim kendini ama....