Sevgili

Aç ellerini alemlerin Rabbine

ve ağlasın yüreğin...

Gönül huzuru dağlar aşsın diye

Sev dedi bir ses...

Yanmaların en alası

bir tutam tebessümün

yürekte düğümlenmesiymiş...

Niyetler kar beyaz düşünce düşlere

Kara saçlı cocuklar aklandı vakitlice

Böylesine düşlemek

ölesiye sevdalara işaretmiş..

Gözlerimin dalıp gittiği yollarda

Bir gitmek canlandı

İşaret edilen yoldan...

//

Uzak şehirlerden vardım

bir adam ki

Alnı ak, başı dik bir dağ gibiydi

Bir görsen...

Geçmişi ince tekerlek izlerine benzer

Yüreği pınar tadında

Basit hayatların

ve basit yaşamanın temsiliydi

iç sesinin güzelliği...

Ne vakit gönülde fırtına kopsa

Aşk sanırdı cümle alem...

"Yalnızlık baki bir alın çizgisi" ...

Körelmenin tam da eşiğine gelmiş

Karanlığa gömülmek üzere bir şehir gibiyken

Başını göğe dikip

Alemler sahibine dil döndüğünce dilenen

İçsel bir dua kaçıştı dilimden...

"Umut et ki , Nazar edilesin " dedi sevgili...

Bir kelimeyi hak etmeyi öğreniyorum

Sabır susmalarına düğümleniyorum...

Her sükunet

bir filiz açıyor yüreğimde

bilirim...

Hak yolunda

Hakkıyla sevebilen insanlar olalım diye

Niyetlenmiştim sevmeye...

Eller huzura kalkınca,

son sözü hep alın yazısı söyler dediklerinden

Bir dua biriktiriyorum geleceğe....