Sevgili. Her Satırında Yeniden Yeniden Kanattığın Benim

----




Şakağıma doğar ömrümün faz/la/lığından kovumluklar
Yeni başlangıçların arafından hazırlıksız yolculuklar
Hayatı hiç ciddiye alımlıklarımın hata yeri düşselliğimdi
Zifri karanlıkları güneşe germek gibi


Derin bir ?'sevinin'' fazlalığıydı yağmurla ıslanmışlığım
Gölgeden kazınmış lodos yüklemlerimdi pişmanlığım
Sus düşse payıma suskunluğu asla yakıştırmadım dilime
Islak şarkılarda sevgiliye teslimiyetle adanmışlığım


Sevgili..!!

Her satırında yeniden yeniden kanattığın benim
Kaç uçurum ötesi bitişimdir bilirim
Nehirler çöker orta yerime
Sevi d/umurunda heves oldum, mavi gökle ovuldum
Yıldız söndü
Merhem oldu gitmelerine ay vakti doğumluğum


Düşlerimin aynasına sır yansımasıdır gül yüzün
Beyazın siyahla kavgasıdır gecemdeki her sözüm
Ey ruhum.!!
Öksüz gölgelere sarıl avut yalnızlığını
Yüreğinin şafağında belki diner
Bu umarsız sızı.


Haydi ömür
Soy bedenindeki sır perdelerini
Suskularına arsız bir konuşuk ula söz utansın
Asık yüzüne yalancı bir gülümseme ekle
Seni sevmeyen hoyrat yürekli sevgili
Seni çok mutlu sansın..


Şakağıma doğar ömrümün faz/la/lığından kovumluklar
Ey yüreğim
Hüznünden sil üryan kentin yitik sevgilisini
Yeni bir rota belle içinde mutluluk aksın
Bırak gam yükünü
?'sevdiğin'' sevmiyorsa sevmesin
Dünyanın orta yeri mahşer
Yüzündeki yalancı gülümseme mutlulukla acısın