Sevgilime

Yıldırımlar düşüyor ve ben üşüyorum
Çırıl çıplak benliğim
Sensizliğin koynunda derin bir uykudayım
Aşkından kalan bıçak izi gönlümde
Silmeye niyetim yok seni düşünüyorum
Hasretini çekip bir yorgan gibi üzerime
Geceyi sensizlikle karşılıyor
Günü gene sensiz kapatıyorum

Kahretsin özlem kapaklandı üstüme
Takatim kesil dizlerim titriyor yine
Bu ağır yük altında eziliyorum
Gücümü toplamam gerek biliyorum
Daha şafak karanlık
Ve ben daha nice günler
Bu haret yüküne
Yapacağım hamallık
Biliyorum biliyorum canımda
Söylemekten korkuyorum sadece
Gerçeğin zehirli oklarından
Yaralı yüreğim nasibini alırda
Kavuşamadan sana
Devrilirim diye sensizliğin tam ortasına

Susuyorum kafamda yankılanıp duran seslere inat
Ben bir tek seni duymak
Sana doymak
Körpe güneşi
Ellerin avuçlarımda
Pencerede birlikte karşılamak
Güzel bir kahvaltının ardından
Denizle dertleşerek
Bir sabah yürüyüşüne çıkmak
Seninle yaşayıp
Seninle yaşlanmak
Gözlerimi kucağında sonsuzluğa kapatıp
Açtığımda yanımda seni bulmak istiyorum

Soluyorum ,sensizliği soluyarak
Doğ artık göğüme sevgili
Dökülmek üzere yapraklarım
Göz yaşları kuruttu toprağımı
Senin yağmuruna muhtacım
Büküldü boynum yere değiyor başım
Ne olur şafak söksün
Karanlıkta mapusum
Prangalı yüreğim ve kap kara yüzüm
Işığını bekliyorum
Ya göster gül yüzünü
Ya da ben ölüyorum

Biliyorum, aşkın kanunu böyle
Ayrı düşmek kaderin bir cilvesi
Bu yüzden üzerine yürüyorum sensizliğin
Ayyaş yüreğim
Düz yürümesini öğrendi
Sersilip düşmüyor artık olur olmaz
Hem sızlanmıyor olmayışına
İç çekiyor sadece
Büyüdü adam oldu anlayacağın

Korkuyorum,kaybetmekten korkuyorum
Sana koşmak istiyorum var gücümle
İhtimaller dolanıyor ayaklarıma
Yıkılmaktan korkuyorum bu hayat koşusunda
Hayat buya kazanmakta var kaybetmekte
Aç kollarını sevgilim
Startı verildi bu çılgın yürüyüşün
Sana geliyorum.