Sevgiliye Fısıltı

Karlı bir kış gününde
Elimde dört mevsimin bin bir çiçeğiyle
Kapına gelmek isterdim
Pencereyi araladığında, karlar üzerime düşsün
Ve ben hep güleyim yüzüne baktığımda
Yüzün güneşim olsun
Aydınlatırken rüyalarımı
Hayalin yanımda can bulsun

El ele verip binlerce çocuğa uçurtma yapalım
Üç çıta sende biri bende
Kaderin cilvesi
Rüzgarın derin sesi
Değsin özgürlüğe
Çıtalar bile ellerinde hayat olsun

Kurtuluş'ta iki güvercin kovalayalım
Plastik bardaklarda buğday atarken gökyüzüne
Bulutlar tam tepemizde dursun
Bir salıncak kurayım da kirpiklerinden
Güneş gözlerinde sallansın dursun

Şiir yazalım beraber kimsesiz sokaklara
Ben elimde bir avuç gül ile geleyim kapına
Sen bir vazoya yarım litre su doldur
Sonra el ele tutuşalım
Elimi bırakmazsan kötülük kaybolur
Zaten yanımda sen varken
Kötülük nasıl beni bulur

Kırmızı yanaklarına al değdireyim akşamları
Vazoda duran güller kıskançlıktan solsun
Sen solma, gerisi mühim değil
Aslına bakarsan güllerin solmaması olasılıksız
Işığının yanında her şey boş, tatsız

Açsam kollarımı iki yana
Sarıldığında omzuma, huzurla dolsam
Üç yüz altmış beş mısra iliştirsem saçlarına
Bir şiir der misin bana?