Sevgiliye Yetik Mektup

bu gün gülüşlerin ne inceydi
bu gün sesin zil gibiydi kulağıma
her geçen gün bir kaçıştı güne sayılan

anılarımızda
hep sen ve ben
her geçen zamana yenik düşerdik
damla damla b/akan aşkın gözyaşına

kavga değil zaman geçiyordu
öyle bir yaşam ki çoğu zamana yanılırız
bizi yanıltan yaşadıklarımız ders almadığımız korkuları seriven sayarız
geleceğe dair bir çeltik kadar ara vermeyiz
her geçen zamana...

hep dünü düşünürken yarını pes geçeriz
hep eskiden yaşanmayan düşlerimizle yaşarız
çevremizde olup bitenlerin etki alanından düşünsekte
hayaller kurarız yarınlara yapmasakta oluruna bırakırız her şeyi..

geride bıraktıklarımız
yada yaşamadıklarımız ütopyo saydığımız
ki güçsüzlüğümüzü başka nedenlere b/ağlarız
sonra
yaşamdan şikayet ederiz
ya sevgilidir ya dost yada düşman bildiklerimiz...

susmak acı biraz susmak görmemektir
susmak bazen utanacak kadar çözümsüzlüktür
haykırmak deli de olsa özgürlüktür

susmak güzele doğruya çirkinliği bazen red etmek
çok sevmek deselerde bir savunma biçimi.
sevmek anlayabilmektir
ütopyo da olsa görmektir
sevmek çok sevmek

her susmak akıllıca değildir
bazen k/açmaktır bazen en iyi yanıttır...

her yanıt kendi doğrularımız sayarız oysa gerçek olan
haykırabilmektir
düşünü hasretini sevdanı sevmek kadar katlanabilmek

11*11*12*Karataş*