Sevgiliyi Tahayyül...

aşkımızın ilk günleriydi
ve havada yağmur sağanaktı
sen ellerimi tutuyordun,
toprak kokusu da yüreğimi.
yağmur ve sen,
beynim yüreğimde kilitli.
gözlerin bana bakarken yüreğim çıkacak gibi yerinden
damlalar yere vururken birşeyler acıyor ta derinden
evet,artık sen benimsin dedim kendime
öyleymiş gibi görünüyor olmasa bile
elinin sıcaklığı,
yağmurun getirdiği tatlı rüzgarla birleşiyor
seni sevmenin o anda verdiği mutluluk
bayramlığını giymiş bir çocuk gibi
yıllar sonra evlatına kavuşmuş bir anne gibi
tarifsiz...
hep öyle olsaydı keşke
elimi bırakıp gittiğinde
hüznünle alev parçası düşüyor yüreğime
işte o büyük mutluluk
derin bir acıya sürüklüyor bedenimi bir anda
benzersiz...
yine yağmur yağıyor
bakıyorum penceremden
hayalin düşüyor seyrettiğim manzarama
her yere yayılıyor o gül yüzün
saatlerce bakıyorum hayaline
beni bırakıp gittiğin gün geliyor aklıma
evet,sen gitmişsin
ve şimdi hayalinle yıllarımda gidiyor
bir anda boşalıyor şiddetli bir yağmur gibi
gözlerimden yaşlar...
şiddetli bir ağrı başlıyor yüreğimde
unutma ki
bu beden seni bekliyor
unutma ki
her an benimlesin
unutma ki
son yağmurumu göreceksin bir gün pencerende...