Sevgim Gözyaşimda Ölüyor
Tutunmuştu yüreğimin elleri yüreğine
Isıtmıştı, ısınmıştı sevmelere.
Açmıştı gönül çiçeğim dört mevsime.
Suliyetin asla düşmedi gölgelere.
Güven duruşumda, sen dimdiktin
Hiçbir kuvvet yıkamazdı bu güçlü bedenimi.
İhanetine dört duvar mı şahit sandın?
Gömdüğünde mezara beni.
Ne vardı birazcık sevseydin beni,
Ne vardı tutsaydın ellerimi.
Yıkmasaydın güvenimi.
Şimdi...
Durma koş, yetiş...
__Diyebilseydim keşke...
Her gece ağlayışlarla
Aldanmış yüreğim,
Sevgim...
__ Gözyaşımda ölüyor.
Ne vardı birazcık sevseydin beni, Ne vardı tutsaydın ellerimi. Yıkmasaydın güvenimi.
ÇOK GÜZEL... ŞİİR SİZE SİZ ŞİİRE YAKIŞIYOSUNUZ TEBRİKLERRRRRRRRR 👍👍👍
Duygusal ve sitemkar sözler...
Hüzün boynunu büker acıların karşısında... Bazen can yoldaşı olur insanın yüreğine... Bazen de birilerinin eseri olarak yürekte kanayan bir yara bırakır...
Duygulu, akıcı şiirinizi beğenerek okudum... Kutlarım kaleminizi... Saygılarımla... 👍👍
harika bir şiir tebrik ederim
devamını dilerim
Her gece ağlayışlarla Aldanmış yüreğim, Sevgim... __ Gözyaşımda ölüyor.
kutlarım adalet
okunası güzel bir şiir
sevgile kal
Ne tuhaf bir sevgi, nedense hep ağlatıyor.Tebrikler yürek sesine..