Sevgimin Külleri

Ruhumda kopan kıyamet ve
Gecenin siyahlığı,
Üzerime çökerken,
Bedenim yavaş yavaş,
Yok oluşa hazırlıyordu kendini.

Yağmurun seslenişi ile,
Silkinen ruhum,
Giden sevgilinin ardından,
Kalbime bir hançer saplıyor ve
Beni yeniden fırtınalara atıyordu.

Gözlerimden düşen damlalar,
Savrulurken bir taraflara,
Enkazdan kurtarabildiğim aşkımdan,
Elimde kalan ise sadece,
Sevgimin külleriydi.