Sevginin Adı Gül

baharın ılık ruzgarı çarpar yüzüme tam saracaken beni, esti giti
mutluluğum yarım kaldı
yeni bir umut doğar içimde esip giden ruzgarın ardından

yüzüm yine gülmez

rengarenk çiçekler açmış bahçemde
sana benzemiyor mor menekşe
kırmızı güldün papatyalar sarmıştı etrafını
karanlığın içinde parlıyordun yıldızlar kıskanıyordu
güneş kusmuştu güne hayat durmuştu bülbüle

attığım her adımda sana geliyorum

sensiz aldığım her nefes ömür alıyor benden
sevdikce seni paramparça oluyor günül kafesim
sararmış yaprağım cınarın dalında baharın ruzgarını beklerim
son baharın soğuk ruzgarı çarpar tenime
takılıp gitsem ruzgarın pişine unutsam gülü
kanat çırpsam dağlara doğru can bulurmuyum yeniden

sol yanım yanarmı yine

papatya sevsem her mevsim
yasemin eksem dağlara unuturmu bülbül gülü
aldığım her nefes yarım kalıyor şiddetli ruzgarda
yanan solyanımın kullerini bıraksam ruzgara

yeşerirmi gül çorak torakta

uçsam yıldızların ötesine ağlasam
damla damla düşsem toprağa

gül açarmı

can versem her kanat çırpışımda
zamansız güneş doğarmı üstüme

yasaklı sevgim elimi tutma
olmasada hayatımda gül kokun ilk baharda esen ılık ruzgarda
çarpar tenime ruhumu okşar aldığım her nefeste

vazgeçemem gül
dirhem dirhem erise sol yanım
bülbül olmamın sebebi kafesimi parçalıyan dikenin

gül