Sevilen/ Doğmasın Gün

Sabah olsun ister insan

Bazen gelmesin der gün.

Ne yaman çelişki ?



Amma...



İçi acı ile doluysa yüreğinin,

Özlem; akmışsa içine ağır ağır.

Çökmüşse çökertisi yüreğinin en derin yerine...

Olmasın, istemezsin ne sabah, ne de gün...



Düşünür nasıl biter bir an daha onsuz.

Dersin gelmesin o tan vakti.

Mümkünse uyanmak istemezsin rüyadan...



Sevileni alsa da sabaha karşı Tanrım.

Dokunur düşlerinde sevdiğine insan, sarılır.

Dua eder içinden, doğmasın bir daha ne sabah, ne de gün...

www.fikretdemir.com