Sevilene Özlem
Sen gittin.
Aylardan ağustostu.
Buz kesti dünya.
Soğuk ve yalnız.
Yüzün, gülen gözlerin ve zarif bedeninle
Hep rüyalardasın.
Unutmak imkansız,sevilen unutulmaz.
Ne çok şey paylaştık seninle.
Sende var oldum ne de olsa.
İnsan kaçıncı yaşında olursa olsun,
Annesi ölünce öksüz kalır.
Gülüşlerim yarım, sen gülümsemez oldun bana.
Hüzün yerleşti gözlerime.
Sen yoksun artık.
Acılar unutulmaz.
Hele anneler asla.
Böyle yaşamak da öğrenilir mecburen.
Kimi zaman gülümsenir de.
Öğrenmek sonsuz çünkü.
Bembeyaz saçların zeki sözlerin,
Asil ruhunla çok başka biriydin sen.
Anne olduğun için şanslıyım.
Seni tanıdığım için mutlu.
Pamuğum derdim sana.
Yine öyle sesleniyorum.
Özledim seni, hem de çok özledim.
Hüzün veriyor şiir. Ama bu kadar çok seven birisi olan anneye ne mutlu gene de, anılarıyla süslemiş kızının dünyasını ve hala yol göstereni olmakta. Nurlar içinde yatsın dilerim.
Sevmek...
Acısıyla da güzel👍