Sevmek

Ellerinle yanağımdan süzülen yaşları silmek
Bedenim uzaklara gitse bile aramayı bilmek
Yakından bak gözlerimin sönmeyen nuruna
Yalnızlığın acısını dindirir sevmekle sevilmek



Defterin arasına sakladığın kurumuş güllerini
Bahçenden kopardın sarı kokulu sümbüllerini
Aşkına cevap vermeden arkamı döndüğümde
Öfkenle ateş olup üzerime savurdun küllerini



Sarhoşluğumdan yüreğine damlattım şarap
Sevdan kör etti gözlerimi, yine halim harap
Ezgiler fısıldıyor uzaktan duyamadım sesini
Sensizlikten yollarda görüyorum artık serap



Bomboş olan bu yüreği güllerle süsleyesin
Gözlerin buğulu baksa da aşka küsmeyesin
Mektubumu yırtmadan evvel hatırla sevgili
Ömür boyu birlikteyiz sözünü hep tutacağım



Seviyorsan yürekten, elinle sımsıkı sar belime
Açan her yaprakta düşlüyorum büyüdüğümüzü
Gecemizde mumlar sönene kadar dans edelim
Gülüşün yeter birtanem daha fazlasını istemem



İmkansız değil, sevmek kadar sevilmeyi de iste
Yalnız ikimizdik sahilde gözlerim göremiyor siste
Öptüm yanağından kavrulduk ateşin tam ortasında
Dopdolu getirdiğin hediyeni daima taşırım histe



Bilmiyorsun büyüttüm içimdeki sönmeyen nurumu
Saadetin kapısından geçerken öğrendin durumu
Şefkatinle ıslattın alevler içinde yanan bağrımı
Parçalandı sandığım resmin birarada bekliyordu



Sevmek sımsıcak nefesini uğrunda feda etmektir
Yeri geldiğinde ekmek kırıntısını paylaşabilmektir
Hislerini ayna gibi yansıtabilmektir dürüstlüğüyle
Hasretin kokusu sardığında içtenlikle alabilmektir



Dilin anlatamadığında kalbinin sesini dinlemektir
Saçlarını okşarken ortak hayallere dalabilmektir
Konuştuğunda cümlenin devamını getirebilmek
Gözlerinin içine masum bir şekilde bakabilmeli



Sevenler gönlünce bağlanır değer verdiklerine
Pişmanlık bilmeden yaşamlarına renk katarlar
Sanki hiç ölmeyecekmiş gibi bırakmaz ellerini
Vefa borcu kalırsa üzerinde ödemeye razı olur



Aşkın acı tesirinde sırtına binse de ağır yük
Kin acıtmaz severse gerçekten kalbi büyük
Kaçamazsa da dayanır her çıkan yangında
Devlerin aşkları yanında dertleri kalır küçük