Sevmek Güvenmekti Benim İçin......
Sevmek benim için güvenmekti,
Canını kalbini ona vermekti,
Damarlarında akan kan olabilmekti,
Sonunu bile onunla bulabilmekti...
İnandım sevdim birini,
Bıraktım eline onun için çarpan kalbimi,
Büyüttüm yüreğimdeki o çocuksu sevgimi,
İşte demiştim nihayet buldum dengimi...
Tek isteğim onunla mutlu bir hayat kurmaktı,
Onun bana yaptıgı ise beni sırtımdan vurmaktı,
Aldı kalbimi oynadı oyuncak misali,
Yalan yüzüyle aldattı, kandırdı beni...
Nerden bilecektim ki?
Hayat sahnesinde iyi bir oyuncu olduğunu,
Nerden bilecektim ki?
Kalp hırsızı bir zalim olduğunu
Tek suçum ona inanmak,
Cezası da;kalbimin acısıyla dağlanmak oldu.
Sevmiyorum artık arkadaş! Sevemiyorum,
Daha da önemlisi, kimseye ama hiç kimseye inanmıyorum...
kendimi gördüm şiirinizde.. tebrik ederim 🙂
sevmek için ilk şart güvenmek ve karşımızdakine inanmaktır...ama malesef artık kimseye güvenecek bir zamanda değiliz...kutlarım abla
Sevmekten kim uanır/tadına doyum olmaz
tebrikler👍👍
oooo..kızmış şair...serzenişler,küskünlükler..tebrik ederim👍👍👍
isyan haykırış duygusallık içtenlik ee daha nasıl olmasın bu güzellik..tebrikler..👍