Sevmek İçin Güneşli Bir Sabah Gerek

Yıl oldu görmeyeli güzel yüzünü,
Geleceğim dedin kayıplardasın,
Sen yokken aradım bir çift sözünü,
Beni unuttuğun hangi aydasın?
Soğuk olunca hava,titreyip telaşlanırdı sesin...
Hasta olmayayım diye ödün kopardı,
Hatta kendini aşar bir de annelik yapardın...
Şimdi kimi şefkat dolu sararsın?
Kimin üzerine titrersin, kibrit alevim gibi...
Kimin sağlığına duacı olursun güzel kız...
Ben senden sonra hiç iyi olmadım ki!
Tamam haklıydın belki gitmek için,
Ama şart mıydı? Bu kadar hesapsız gidişin,
Alıştırarak öldürseydin beni...
Bir kurşuna gitmek yaktı içimi!
Hani madem öldürüyorsun sevgimizi...
Aşkı sağ bıraksaydın içimde!
Belki o zaman bu kadar yapışmazdı ayrılık tenime,
Bir musibet gibi durmazdı gökyüzünde,
Bulutlarla ortak olup yağmur yağdırmazdı?
İnce bir giysiyle yakaladığında beni sokakta,
Rüzgar olup canıma okumazdı belki,
Sevmek için bunlar engel biliyorsun...
Belki de güneşli bir sabah...
Güzel bir yüz,bir tebessüm güneşi anlamsızlaştıran...
Ey yüzüne bakmaya doyulmayan!
Sevmek işte şimdi mübah!