Sevmek Kardelen Cesareti İster
Sevginin ne zamanı, ne mekanı
Ne de mevsimi olmaz.
Bütün mesele sevmeyi bilmekte.
Biz baharlara gebe olmuş bir kumrunun
İki kanadıydık.
Öyle biliyordum düşlerim vurulana dek.
Oysa şimdi kanadım kırık,
Bir yarısı da sende uçamıyorum.
Hüzün rüzgarları savuruyor yorgun düşlerimi
Limanını şaşıran kaptan gibiyim.
Artık ne düşlerim nede gerçeklerim
Öpüşmüyor aynı pencerede.
Kalbimin en karanlık
En kuytu arka sokaklarında bıraktım hayallerimi.
Bütün siperlerim yıkılmış
Yol üstünde vurdular umutlarımı.
Ve ben sığınıp da düşlerime
Yorgun yüreğimle alkışladım
Sevgiye aç cellatlarımı.
Kadeh, kadeh içtim
İçtim kahpe vuruşlarını da
Yangınlara sürüklenen yüreğimi
Ne yaptıysam söndüremedim.
En zor işlere, zor ilişkilere hazırlıklıydı oysa
Zor ayrılıklara olduğu gibi.
Yağmurlarda kirlenmiş
Artık yağmıyor tertemiz
Yağmıyor göğünden üzerime bilesin.
Kardelenler kadar cesaretin yoksa
Sakın,
Sakın aşık olma
Aşk da kirlenir...
👍👍👍en vurucu ögeyi sona saklamış şair. mükemmel bir finaldi..