Sevmekmiş O Da Ne?

Soğuk sonbahar akşamlarından yalnızlığımın sessizliği
Arkadan fısıldıyor rüzgarın sesi
Sevmekmiş o da ne öyle , ben o duyguyu hiç tatmadım ki
Yaşam sevincim de yok onuda bilmiyorum
Derbeder oldu bu beden öleceğimi bilmeden yaşıyorum
İlk önce adım atıyorum hayata ve acılara
Sonra koşarak geliyorum yalnızlıkların yanına
Dertleşiyorum bazen duvarlarla
Ölmedim biliyorum ama ölüm yakın aslında
Şimdi sus diyorlar bazı insanlar
Susmak kolaydır ama
Bilinmez dertlerle , rüzgarlarla kapışmak zor
Kasırgalara direnmek,acılarla yüzleşmek
Ağlamak gerekir bazen hayata
Ve durdurmak içten değildir içindeki fırtınaları
Durdurursan eğer kaçmış olursun anılarından
Bir bakarsın ki sevdiğin kalmamış yanında
Yalnızsın sadece ölü bedeninle birliktesin
Ve tabutun içinde sen varsın
Yaşamak böyle bir şey mi ha dört duvar arasında
Öldükten sonra dört duvar arasında kalacaksak
Razıyım ben dünyanın yükünü sırtımda taşımaya
Tamam hayatımız tükeniyor yavaş yavaş
Bitiyor belki de ömrümüz yarın az daha azalacak
Şimdi son sözlerimi söylemek gerekirse
Dermanım kalmadı bu hayattan
Bir gün daha bitti bir ömür gitti
Bilmiyorum başkalarında öylemi
Gecelerin hasreti içimde kavruluyor
Ama şimdi o yok gece ve gündüz olsa ne olur
Geceler,geceler güzeldi onun yanında
Sanki hiç bitmeyecek gibi geliyordu bana
Tamam şimdi de öyle hiç bitmiyor ama
O varken tatlı bir rüyaydı geceler bana