Sevmekten Utanma Sevilmekten Korkma

Deryanın hırçınlaşıp dalgalanmaya başladığı gibi,
Kabarmış yüreğin, yarı dalgalı, İnkâra gerek yok,
Duyguların karma karışık, çelişkiler içerisindesin,
Kendine bile itiraf etmeye korktuğun bir boşluk tasın,
Fırtınalar kopuyor ruhunda,
Sevdaya açsın, Sevilmeye muhtaç,
Ruhunun yalnızlığına son veren,
Dünyanı dolduran duygu sevgi,
Sevmek emek vermektir, sevmek özveridir,
Sevmek sevdiğini bilmek, sevildiğinden emin olmak istemektir.
Sevmek mutlu etmek, ruh ve bedeni perçinlemektir.
En önemlisi sevilip de sevmeye lazım olan yüreğe sahip olmaktır,
Riyadan azade, çıkar hesaplarından uzak, İçten sımsıcak,
Bir bakış bir tebessüm, ayaklarını yerden keser,
Kanat takar gönül, uçmak için sana sormaz,
Cezp edenin gönül kafesine hapseder kendini.
Taktığı kanatları çıkarıp atar, Uçmayı unutmak ister,
Sevdasına müebbet en mahkûm olmak ister.
Sonra istese de kurtulamaz o kafesten,
Sevmekten utanma, Sevilmekten korkma,
Ama verilmeyen sevgiyi almaya kalkma.
Çaresi olmayan bir derttir verilmek istenmezse,
Bir yudum sevgiyi almaya ne güç yeter nede servet yeter.
Sevip de sevilmemek ölümden de BETER!