Sevmeler

Yok lüzmu sevmelerin.
Nasılsa terkedilince farkına varıyorsun sevilmemişliğin.
Ve yavaş yavaş tadına varıyorsun nefretin;önce acı geliyor damağına tadı,sonrasında alışıyorsun bu lezzete.
Bir nevi benimsiyorsun,nefreti benimsemesen olmaz!
Sevmekten korkuyorsun, bir o kadar da yalnızlıktan.
Şehre sesleniyorsun,duymuyor kimse seni. İçindeki çocuk suskun,gece suskun,ay suskun..
En çokta sen suskunsun bu defa,tüm sevilmelere...