Sevmenin Bilinmeyen Hali

Varlığınla yokluğunun arasında bir noktaydı sevmek;
Yaşam kadar sevimli,
Ölüm kadar iğrenç...
Ve bir hikâyeydi aşk;
Bilinmeyen kelimelerin çok olduğu,
Yahut
Anlaşılmamış cümlelerinin sıralandığı,
Neşeden yoksun bir hikâye...

Ayrılığın hasretle birleştiği yerdi sevmek;
Yok oluşların birbirini kovaladığı,
Her şeyin acıdan ibaret olduğu,
Gizemli şehrin ismiydi aşk...
Her seferinde farklı bir bedende
Varlığını sürdüren o berbat tek kelime...

Hayatla ölüm arasında ki zamandı sevmek;
Son durağı unuturcasına nefes almak gibi...

Sonrasında yalnızlığı getiren bir üç noktaydı belki sevmek;
Ve hep özlemle niteledi kendisini:
Baş harfi keder misali...

Aslında hep senle başlayan cümlelerdi sevmek;
Noktası bir tülü konulamayan,
O işkence dolu cümleler...

Tek Bir Not: Can sıkıntısında ki karalamadan geriye kalanlar...