Sevmişim Seni

Sevmişim seni
Hem de öyle böyle değil
Erciyes'in doruklarına çıkar gibi
Yorgun bir askerin yaralı mektubu gibi
Toprağı sever gibi
Sevmişim seni...

Hep uzaktan sevmişim seni
Gönlümün seveceği şekil buymuş demek
Senin aşkını hep yüreğimde hissettim
Alabildiğine yiğit ama cesur! Değildim!
Hep elindeki oyuncak bebeğin olmak istedim
Beni de onun gibi okşa ve sev istedim
Kim bilir sen benden neler neler bekledin
Kaç adaklar kestim bir bilsen
O platonik kırılgan ince sevdamıza
Nereden tutacağımı şaşırdım
Ben sürdüremedim diyelim bu gelgitleri
Keşke sen sürdürseydin.

Tozlu yollarını sevdim
Seni sever gibi memleketimin
Semizotunu, ısırgan otunu
Taze yeni sağımlık sütünü
Tezek kokusunu sevdim memleketimin
Minarelerinde okunan ezanlar
Uzun yaz günlerinde tuttuğumuz oruçlar
Bir sevap gibi
Sevmişim seni...

Kendimiz bıraktık elimizle tuttuğumuz kuşları
Çıplak bir kaya gibi kaldık dağın başında
Hiç mi ders almadık Greta Garbo ? Robert Taylor;
Umutsuz aşkından ?Kamelyalı Kadın'dan?
İlk kimin aklına gelmişti susmak?
Bir SERAP gibi
Sevmişim seni...

Şimdi kimin cesareti var uzatmak için sevgi selini?

Yine beni almaya geldi son otobüs
Yine leylaklar, zambaklar elimde kaldı
Kendi çizdiğim yaşam haritamın delgizlerinde
Saçları uzun, elleri beyaz, gözleri siyah bir kız vardı
İşte ben o kızın kirpiklerini sevmişim...

Oysa iki bin üç'te sevmişim seni...

07 Haziran 2004 İzmir