Sevmiyor Yalan Dünya, Beni Hiç Sevmiyor
Üşüyorum..
Artık içimi ısıtmıyor hayallerim..
Kalın giyiniyorum rüzgar esmesin diye yüreğime..
Ama ne çare..
Yine üşütüyorum yüreğimi.. En değerlimi...
Hayaller kuramıyorum..
Tatlı düşlerle uyanamıyorum sabahlara..
Uyandığım sabahlarda yalnızlığım yalnız bırakmıyor beni..
Ve sonra tekrar uyumak, uyanmamak istiyorum...
Uyusam kabuslarım boğuyor beni, uyansam gerçekler...
Bilmiyorum.. Ne yapacağımı bilemiyorum...
Ya yok olup gitmeli bu diyardan ebede,
Ya da sevmemeli hiçkimseyi;
Seni sevse de, sevmese de..!!
Ne yapsam geri gelmiyor çekip giden mutluluklarım..
Ne yapsam beni sevmiyor yalan dünya...
Hiç sevmiyor..!!
Çığlaklarım bozuyor suskunluğumu...
Gözyaşlarım beni hiç yalnız bırakmıyor...
Öyle bir yere savurdu ki beni kader,
Burada hep yanıbaşımda; hüzün ve keder..!!
Sahte insanlar bürümüş yeryüzünü...
Paylaşılacak bir tek kozlar kalmış yüreklerde...
Sevgiyi paylaşmak? Peki o nerde..??
Ya yok olup gitmeli bu diyardan ebede,
Ya da sevmemeli hiç kimseyi;
Seni sevse de, sevmese de...
Çaresizliğin adresinde arama kendini sil gözündeki yalnızlıkları ve güneşe dön yüzünü düş/e düş/en düş/lerinden tutun sıkı sıkı hayata
Tebrikler
beğenmenize sevindim.. teşekkürler:)
ask olunca, böyle hüzünlü güzel siirler ortaya çikiyor, tebrikler👍
ud83eudd20Çok hüzün dolu dizeler kaleminize sağlık saygılar