Şevval Yıldızı

Ne yerin,
Ne zamanın,
Ne de mekanın hiç bir önemi yok.
Ne zaman ki başım yastığımla vuslata erecek olsa,
Perdesi sıyrılmış penceremden suretin sızıyor.
Sigara dumanından grileşmiş odama.

Ne zaman başımı gök yüzüne kaldırsam,
Hala aynı yerde beni seyrediyor,
Hala bıraktığım yerde ışıldıyorsun.
İçimi bir huzur kaplıyor varlığını hissedince.
Bir seninle,
Bir de Yaradan,la konuşmak bu kadar uzun sürüyor,
Huzur veriyor bana şafaksız gecelerde.



Bazı geceler dertleşiyoruz,
Hüzne gark oluyoruz seninle birlikte.
Kimi geceler sitem yüklerim sana,
Kimi geceler ise umut.
O yönünü cevirsede ben den uzaklara,
Hiç bir zaman ahhh yüklemedim.
Senin parıldayan ışıklarına.



Esen her rüzgarla
Efil,efil kokusu sarar dört bir yanımı.
Aldığım her nefeste içim sızım ,sızım sızlar.
Her ahhh çekişimde,
Bir parça kopar sanki can evimden.
Çektiğim acının tarifi yok,hiç bir lüğatta,
Çektiğim bu acı inan,
İnan diş ağrısındanda beter.



Bilirim ona kavuşmak,
Sana kavuşmaktan daha güç.
Ne sen,
Ne de o hiç bir zaman gök yüzünden kayıp,
Düşmeyeceksiniz titrek avuçlarıma.
Vuslatı beklemekle geçecek benim ahir ömrüm,
Ve bir gün,bir gün,
Ben düşeceğim kara topraklara.
Sevdim be şevval yıldızım sevdim.
Bütün kadınsı duygularımla,
İlk defa,
Hem de ölümüne sevdim.