Şey

ŞEY

Bir şey duydum şeyle uğraşırken,
Şey diyordu bana şey, hemde çok güzel bir şey.
Çok hoşuma gitti ve kabul ettim şeyleri,
Her şey yolunda gidiyordu şeyleyken.
Şeylere gidiyor, şeylere biniyorduk şeylerde,
Acıkınca bir şeyler yiyor, yorulunca bir şeyler bulup yorgunluk atıyorduk,
Canımız sıkılınca da bir şeyler yapıyorduk.
Yani hiç boş geçmiyordu vaktimiz, elbet bir şeyler buluyorduk yapacak.
Kısa sürede alıştık birbirimize,
Sohbet ederdik sessiz anlarımızda ve bir şeyler konuşurduk.
O bir şeyler anlatırdı, bense dinlerdim.
Zor zamanlar başlıyordu bazı şeylerden sonra,
İçimde ona karşı çok büyük bir şey büyüyordu,
Ama o şeyin ne olduğunu bilmiyordum.
Sürekli beynimde kazı çalışmaları yapıyor,
Ve yüreğimi bir basketbol topu gibi hoplatıyordu o şey.
Karar vermiştim ve açıklayacaktım ona içimdeki şeyleri,
Karşıma aldım; ? Sana söyleyeceğim çok önemli şeyler var ? dedim,
Gözlerini açmış bana bakıyor ve benim bir şeyler söylememi bekliyordu.
Sustum, konuşamadım. Ve ona hiçbir şey diyemeden yanından ayrıldım.
Kendi kendime kızmaya başladım ? Ne aptal şeysin sen ? diye,
İki lafı bir araya getirip de bir şeyi söyleyemedim.
Kendimle kavga ederken yanıma geldi.
? Benim sana söyleyeceğim bazı şeyler var ? dedi.
? Düşündüğüm şey doğru şeyse, o şeyden ne vazgeç derim ne de vazgeçme.
Ama şunu da unutma ki aradığın şeyi bulduğunda kaybedeceksin.
Aradığın bir şey her şeyi kapsıyorsa ki o bir şey unutturuyorsa her şeyi,
demek ki o değilmiş aradığın şey.
Sen bir şeyden her şeyi buldun veya bulduğunu zannediyorsun,
Şuan sadece her şeyin bir şeyini buldun ve o şeye her şey dedin? dedi.
Öyle şeyler söyledi ki bir şeyler uçuşuverdi kafamda,
Arkasını döndü ve gidiyordu.
? Nereye gidiyorsun ?? diye sordum,
? Her şey buraya kadarmış ? diyerek devam etti uzaklaşmaya.
Haykırmak istedim ardı sıra gitme diye, adını söyleyecektim,
Daha adını bile bilmiyordum o şeyin.
Koştum ve yetiştim; ? Adını söylemedin bana, adın ne senin ? dedim,
Badem gözlerini bana dikti, dolu doluydu içi, başını öne eğerek titrek ve derinden gelen bir
sesle ? Şey ? dedi ve gitti.
Konuşamadım, boğazıma bir şeyler düğümlendi.
Yıllarca hep o şeyi arayıp durdum,
İyi şeyde, güzel şeyde, bir şeyde, birçok şeyde, her şeyde ve heryerde,
Bulamadım, bulamıyordum, gitmişti hayatımdan bir şey demeden.
Tek bildiğim şey vardı, o benim her şeyimdi.
Hoşçakal her şeyim, hoşçakal,
Her şey gönlünce olsun...

HAKAN ÖZBEK