Şey Sandım Şey Çıktın

Ben seni iyi bir şey sandım,kötü bir şey çıktın,
Yürekli sandım,cesur diye alkış tutum bolca,
Korkakların şahı,cesaretsizliğin timsali çıktın,
Seni savundum kendime,kendi kendimle darıldım.

Ben seni tek yüzlü sandım,olduğu gibidir dedim,
Çok kötü yanıldım,göründüğü gibi değil dedim,
Çiçek dedim,belki de bir menekşe veya lale dedim,
Oysa bir baktım sözlerin diken ,tamam kaktüs dedim.

Ben çok şey istemedim senden,istediğim şey tek şeydi,
Bir içtenlik,bir samimiyet,bir içten gülüş idi,çok gördün,
Dedim,gel bizi bağlayan bağın güçlü oluşuna şükredelim
Dostça sövelim,bu yalan dünyanın çarkına gel dedim,

Bir şey istemedim senden ne bir öpücük ne de başka şey,
Sanki isteseydim,bozulacaktı büyü,kutsallığın zayıflayacaktı,
Engel oldum ihtiraslarıma,hiç arzu duymadım vücuduna,
İstediğim şey dürüslüktü,yoktu başka ötesi,bu kötü şeymiydi.

İsminde kutsal bir şeydi zannımca, ben öyle düşünmüştüm hani,
Sayardım onları kısaydı ve harf sayısı dört ile altı arasındaydı,
Ben şu an sinirden köpürüyorum,hiç bir şey avutmuyor beni,
Şey kalacak ismin bundan böyle benim belleğimde,şey