Seyrediyorum İnsanları
Çok yorgunum.
Uzun zaman oldu günleri saymayalı.
Artık günahların sessizliğinde,
yarının hiç bir önemi yok.
Erozyona uğramış şeklimin sureti, taşıyamadığım ihanetlerin omuzlarıma çökmüş hali.
Artık hatırlamıyorum.
Kim kim değildi.
İnsan belkide benden değildi.
Olsun artık ne önemi var.
Son günüme kadeh kaldırıyorum.
Ah unutmadan yanına kavun,beyaz peynir hayat gibi en ucuzundan.
Yinede intikam yok.
Zaten...
Şeklin suretinde saklanır insanlar.
Cesaret....
Sus,
Sakladığımız sürece uzun bir sessizlik.
Korkaklık sessizliği anlatan ucuz şiir.
Sıkıldım artık.
Şiir yazmak istemiyorum.
Her seferinde hayaller.
Yarınlar bitmek bilmiyor.
Tam dalıyorum.
Çıkıyor karşıma ademoğlunun ilk versiyonu.
Söylesen anlamaz.
Git desen bilmez.
Neyse yoruldum.
Gücüm aklımın kudretinde değil.
Bıraktım.
Seyrediyorum.
Beyin taşıyıpta beynini ayaklar altına alan insanları.
Seyrediyorum.
Seyrediyorum.
06.07.2021
Kırılmış incinmiş bir gönül sesiydi bende aynı duyguları yaşıyorum vurdum duymaz insanlar rahat yaşarlar ince ruhlu insanlar açı çekerler şiiri beğeniyle okudum tebrik ederim selamlar saygılar