Şeytan Ovası

Birileri bir mezar kazıyor.
Karanlıkta metal sesleri,
Kürekleri taşa çarpıyor,
Ay ışığında tilki izleri.
Ceset ceset masumiyet
Gömüyor birileri,
Kefen kefen umut.
Bir dua yı boğazlıyorlar yahut,
İçten edilmiş,
Tertemiz.
Karanlıkta
uzaak bir baharda,
Kavuşmayı yakıyor birileri,
İsi geceyi saran dev bir ateş.
Ne yaşaran gözleri var onların
Ne tedirgin elleri,
Gözleri çamurdan
Kızıl Ufukta süzülüyor yeleleri.
Tane tane topluyorlar
Sevdadan polenleri
Koparıyorlar tazecik dallarından
düşleri.
Birileri kör kuyulara bağırıyor
Yalanlarını,ihaneti,fitnelerini,
Uzak dağlarda,
Kimse duymadan.
karışıyor
çığlıkları,günahları karanlığa.
Bir zehir gibi süzülüyor kanları,
Gümüş rengi ırmaklara,
kenarında bereket yüklü
çocukların oynadığı.
Birileri yaşam çalıyor karanlıkta.
Elleri kara,tenleri yara,
İrin sızıyor kasıklarından toprağa.
Kulakları sağır eden bir figan,
Bir isyan gömüyor birileri toprağa.
Kürekler çarpıyor taşlara,
Delirten bir inilti.
Sevinçler saçılıyor her yana,
Topluyorlar tek tek,
Tane tane gömüyorlar toprağa.
İman gibi,ibadet gibi
Tapıyorlar hırslara.
Birileri var orada,
Pusuda,sessiz
isler arasında,
gözleri çamurdan.
silik bir ıslık sesi
yükseliyor kuytudan.
Şeytani,ölümcül,
benliği saran
Titriyor kuzular korkudan..