Şeytan Oyuncağı/lakırdılar
Kundakta iken,
Son öpücüğü/annemin,
Yaşatmıştı benliğimi,
Sonra/sen geldin,
Hayata bağlayan,
Pamuk ipliğimi.
Günün birinde,aniden gittin,
Beni...
Yıldızsız bir göğe terk ederek.
Yakın artık şu ışıkları,
Giyotinle başımda,
Cellat gece...
Giymiş tekrardan,
Siyah cübbesini,
Dilinde tek bir hece,
Sensiz güçsüzüm ya,
Uyandırmış bak,
Karabasanları/gözleriyle.
Unutmanın U'suna çengel attım,
Kazanan kendisi oldu,
Çekti beni Ummansız yedi denize.
Şarkılar...
Seni fısıldadı yavaşça kulağıma,
Rüzgar...
Usulca getirdi kokunu,
Duvarlar...
Sen sen/diye ağladı,
Kızıl mavi bir düş,
Yine bana seni anlattı.
Kimle...
İki lafın belini kırsam,
Söz dansözce kıvırıp,
Dönüp dolaşıp,
Hep sana geldi,
Ayrılıklar...
Yalnızlıklar...
Omzumda hıçkırarak ağladı,
İsmini andı her vakit,
Şeytan oyuncağı/lakırdılar.
İşte ben tüm bunlar yüzünden,
Seni değil/kendimi unuttum.
Kundakta iken, Son öpücüğü/annemin, Yaşatmıştı benliğimi, Sonra/sen geldin, Hayata bağlayan, Pamuk ipliğimi.
O kadar güzel dizeler ve de anlamda ki derinliği o kadar sade anlatmışsın ki...
Giden sevgili keşke bıraktığı kalbinide alıp gitse.O yüzden geceler cellat ,sözler dansöz olarak çıkıyor ya insanın karşısına.İnanılmaz hoş imgeler.Gideni cezalandırıp unutmaya çalışmak ve sonunda bu savaşta kaybetmek...Unutulan bir benlik ve taptaze duran eski anılar.Final çok güzeldi.
Tebrikler Metin.
👍👍👍👍 tebrikler metin.. bu gidişle biz seni hiç unutmayacağız..👑 çok iyi olmuş👍👍👍👍👍
kendinize özgü bir tınısı var sesinizin, şiirin güzel yanına bulaşmış parmak iziniz....😙
kutlarım emeği👍👍👍