Şeytanın Kafka'ya Fısıldadığı

sağanak ay ışığı pencereme oturmuş
sırtımda adalet
içimde merhamet
dilimde kelebek ölüsü
sür benzimi...



ardımda şahadet, yüzümde şeytan ölüsü
fikrime el-basan, derisi cebren sövgüsü
metanet dilenen hancılar,
ey dost, ! dizime çök !



sözleri doğuruyor cennet güzeli
tanrıya sukuttur dilim
ve düşer gözlerimden ölüm korkusu
ey dost ! çöktüm dizine !



ziyandır alime gölgesi sürgün
kaç ölü doğurdu zikrine her gün
kalbime dayanan, linç midir ölüm ?
ey dost ! geldim sözüne !