Şeytanın Şarabını Boşver Gitsin
yaşam kurşun gibi ve yığınca ümit
evet cana kıyma gizlice kaptırırsan...
...
şiir yazmak '''şeytanın şarabı'' imiş
boşverdim gitsin...
''taş olup kalmaktansa ağaç olup yanmak iyi' '
bir kıvılcım oldu şiir
iyi ki okudum Ümit Yaşar Oğuzcan'ı...
biraz önce hurdahaşlığıma tütün tütün içtim
zamanın içinde sersemsepet olmuşum
haberin yok demgâhım
şehrine gelinceye kadar Kamer'e yazdım
o' kağıt oldu, ben kalem
çarpık saatlerde kızıl ötesi gibi
doğruluktan gelen huyumu tutamayınca
ve yazma aşkına düşünce insan
bu aşk tanrılaşmış
velhasıl
bi nevi eserlilk
ne zaman sonbahar yapraklarını okusam
ıslanır kirpiğim elimde değil
Kamer'i okusan hırsından çatlarsın
biliyorum her biri şiircik ferah olan bu
halime gülmüyorum
biliyorsun herkes biraz deliliğin keşmekeşliğinde
şu evlere gözlerimi kapattım gülmüyorum da
ne vakit kafamı suyun altında tuttum
yemin ederim ahmakça tutuldu dilim
izahı mümkün değil
yüreğimi ezesim var
sırf o' yüzden
ki pürperişanlık nefretim
bu yüzden
durmadan kendi kendime sevindirik söylenceyim
sevinmek sözün gelişi
Güneş'in aydınlığını alnında görmek güzel
gelişinle
kaçıp
en kuytu yerlerde kendimi göğe bırakıyorum
''neler oluyor '' demiyorum bile
bilsen çıldırırsın
söyle!
kaç asrın çiçeklerini topladın?
bir bilsen delirircesine içindeyim duygu limanının
dedim ''ne bu uyak ? ''
saatin hiç olduğu bir vakitte
şeytanın ellerinden kana kana içmişim
şöyle yazmışım
başım dönmüş tabii
''hiç aklıbaşında değilim gel kurtar beni''
bazen kulaklarım seslere sağırlaşır
şair söylemi 'hüsn ü aşk'''
Kamer'in son sayfasına kadar yazmışım
şimdi anlıyorum berbat
ama ''gel '' diye devam etmişim
gel !..
...ve vakit öylece
evet
işte bu hayat
intihar denen cinayet caiz değil biliyorum
elbet karanlığın sabahı diye diye
sonra dirildim vakit varmış
-şimdi ikimiz birden sevinebiliriz
erken ölelim ne çıkar
''taş olup kalmaktansa ağaç olup yanmak iyi''
bak iklim incecik yağan yağmur mevsimi
bu upuzun yolu düşlemek
düşekalka yürümek de bir ümit
şeytanın şarabını boşver gitsin
bi fırça
bir tuvâl
boya
boya
anlatamadım yine
dinle!
manzarama ressam sensin
yaşam kurşun gibi
yazmasına yine yazarım
dedim ya demgâhım
iyi ki varsın...
Ne kadar özgün,şairin kendisine özgü,samimi ve berrak bir şiir dili...Şiir,yaşamın tüm ön yargılarına,yine,şiirin karşı konulmaz cesaretiyle dikilmiş...
Anlatın o kadar içten ki,eminim,her okur,kendisini bulmuştur bu şiirde...
Bütün yüreğimle kutluyorum Dostçakalın
Sevgili Ebru, çok teşekkür ederim 🙂
Cervantes bir sözünde der ki; "Kalem aklın dilidir." Bu nedenle kalemi sağlam olan şairlerin elinden, bir akıl eseri çıkar. Hayatınızdan şiir varsın eksik olsun. Ama yüreğinizdeki mürekkebi yitirmeyin asla. :) Daima mutlu olmanız dileğiyle. Sevgiler. 😌
dedim ''ne bu uyak ? '' saatin hiç olduğu bir vakitte
şimdi bu iki dize ile şairem şiir nasıl dökülür ak sayfalara izah etmiş.Hem de uzun uzun anlatıyı iki dize ile sunmuş.Okuru kendi dili ile hesabetsin diye şiir hangi vaktin zamanı olmayan yerinde düşer.
Aslı'm bir tebrik daha...
Kalp kalbe karşı ne mutlu bana. Safiye'm ömrüne sağlık. Teşekkür ederim.