Sıfatları Silsem

Yüz yıllıktı yorgunluk
Yaşlanmış
Ve umut
Tıkıştırıp kolunun çantasına yüzünü
Yetişti Allah'tan belediyenin otobüsüne

Selamsız sabahsız bırakılmış çok önce
Kütlesiz bir dokunuşla oturup
köşeye kıvrılmış bir sessizliğin üstüne
Kilitlendi kendine

Tam o andı
Tastamam saydım
O an!
Yırtıldı birden kulakları
Yırtıldı kulaklarım
Kavgaya tutuştu gözünden düşenler
Gözümün önünde
Birinin adı sitemmiş diğeri özlem

Ayıramadı kimse
o tekinsiz, mavi gözlü
O umut denen şarlatan
Bir kez daha yeniliyordu
Gerçek denen ucubeye

Kanadı ağaç
Kanadı sokak
Kanadım kendime kendisinden

Ne de güzeldi oysa ah o evler
Giysiler
O şirin yüzlü bahçede çiçekler

Temizliyordu parkeleri her Allah'ın günü
Yıkanıyordu haftasına perdeler
Biri de söyleseydi ya
Kim kirletiyordu yazgısını
Uğraşıyordu
Ama neden?
Silinmiyordu tuzdan izler

Yaşamda hanımlar varmış
Beyler
En çok da düşüne sıfat giydirenler

Sıfatı silsem sözlükten
Bir de isimleri
Güler mi
o evleri temizleyen yorgun eller