Sıfıra Bölünen Dün

elimde yeşil tespihe sığdırdığın sabır...biraz daha tahammül
gönder bana Z...

aynı rüyayı görmüş fal taşlarında,
derince dalgınlık
buluğ çağı mıdır bu yalnızlığın...
yüzüne sivilceli gülücük çizilmiş,
sıfıra bölünen dünün
elde var hiçlik
kim/liğini sorgulayan kul aciz
boyunsa oldukça eğik


eteği kısalmış ,
yedi kat semaya ermiş dağların
su olmayasıca cezir
cümle kapısında erbane zilleri
zikir ayinidir bu,
idraktaki şükrün
dil yamalı
ağızda yassı taş
sükûtu tefekkürdedir,
kirpiğe bulaşan yaş


azat kuşları kanatlarında,
usullaşıyor efsunlu rüzgar
tenimden akıtılmış siyah,
kuytumun ahvali
şerare sönük,
küllükte ,
uçuşan ince bir duman
devşirilmiş duyguların,
kethüdasıdır artık an


armağanındır dedim giydim Z...üstüme dar sensizlik

suadiyemayısikibinonsekiz
Demir Mutlugil